ΧΕΛΜΟΣ-ΝΕΡΑΙΔΟΡΑΧΗ

ΧΕΛΜΟΣ-ΝΕΡΑΙΔΟΡΑΧΗ

Δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι να μάθουν οι πρώτοι κάτοικοι του Άνω Κράθι για την διπλανή φύση της τριγωνικής κορυφής που υψώνεται στην κεφαλή της κοιλάδας, ότι δηλαδή τις μέν  νύχτες μπορεί ηΝεραιδόραχη να χάνεται μαζί με τις άλλες κορυφές του Χελμού στο σκοτάδι, κουρασμένη από το μουρμουρητό των ανέμων, μολις όμως ο Ουρανός υψώσει το σύμβολο της μέρας, η παγωμένη πέτρα ενδύεται για λίγα λεπτά την όψη φλεγόμενης Βάτου, κηρύσσοντας αρχές και κανονες σε ισύ από τις απαρχές μέχρι και μετά το τέλος του κόσμου.

Αγγίζοντας κάτι, που ίσως την ίδια στιγμή να χάθηκε σάν ατμός, οι άνθρωποι εκείνοι την έντυσαν, μόνη αυτήν ανάμεσα στις κόρες της γής, με μύθους και ονόματα ανάλογα ενός θεού ή ήρωα. Η απόσταση  ή και κάτι άλλο που παρεμβάλλεται, ανάμεσα σε κείνους και εμάς, σβήνει  ακόμα και τον απόηχο εκείνης της μυθοποιίας και μένει μια αχνή απορία για το τι ήθελαν να μεταφέρουν από την ακατάλυτη ισχή του νερού πού έχει ζευγαρώσει με τον αέρα.

Η αδυναμία μας να κατανοήσουμε το περιεχόμενο αυτών τον συμβολισμών, πολύ περισσότερο απο το να καταδείχνει το χάσμα ανάμεσα στις ταχύτητες των γενεών ή των εποχών, μαρτυρά μια λανθασμένη ανάγνωση του χώρου και του χρόνου.Το μήνυμα είναι μεν ανεπίδοτο, αλλά παραμένει.