ΠΑΝΙΔΑ

                               ΓΕΡΑΚΙΝΑ

Η εικόνα του φυσικού περιβάλλοντος στην περιοχή του Χελμού καθρεφτίζει τις γενικές τάσεις των ορεινών οικοσυστημάτων της νότιας Ελλάδας.Η σταδιακή εξαφάνιση, μέσα στις τελευταίες δεκαετίες, όλων των θηλαστικών και αρπακτικών πουλιών με μεγάλες επικράτειες φαίνεται να συνδέεται άμεσα με τη μετάβαση από ένα  μωσαικό χρήσεων γής συμβατό με την άγρια ζωή, πρός μια κατάταση που συντίθεται από διάχυτες οχλήσεις και χρήσεις ασύμβατες με την άγρια ζωή και λίγες νησίδες αδιατάρακτων περιοχών.Πράγματι, παρότι οι σημαντικότερς ζώνες καταφυγίου του Χελμού (χαράδρα Στύγας και φαράγγι Βουραικού) δεν  υπέστησαν σοβαρές αλλοιώσεις, στη ευρύτερη περιοχή έχουν συμβεί μεγάλες αλλαγές.Η εξαφάνιση των μεγάλων αρπακτικών, όπως ο χρυσαετός και το όρνιο που φώλιαζαν στον κυρίος Χελμό και το Βουραικό αντίστοιχα πρίν  μια εικοσαετία, πρέπει να αποδοθεί αφενός στην μεγάλη μείωση της κτηνοτροφίας και αφετέρου στο εκτεταμένο δασικό οδικό δίκτυο.

Από την άλλη ,η Πελοπόννησος είχε ήδη από τα μέσα του 20^ου αιώνα χάσει όλα τα μεγάλα θηλαστικά.Τα τελευτέα χρόνια,μετά  από συστηματικές προσπάθειες επανεισαγωγής του στην Πελοπόννησο,καταγράφεται πλέον η παρουσία του αγριογούρουνου στα δάση της βόρειας πλευράς του Χελμού και στην κοιλάδα ου Κράθι.

                                ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΟ
           

Σε ότι αφορά τα μικρού καιμεσέου μεγέθους πουλιά και θηλαστικά- λεπού,κουνάβι,νυφίτσα,χειρόπτερα,τρωκτικά- που έχουν μικρότερες επικράτειες και μεγαλύτερη ανοχή , τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα και συναντά κανείς τα αναμενόμενα  ανά τύπο βιοτόπου είδη.Τυπικά πυλιά του δάσους που αφθονούν σε όλες τις δασωμένες πλευρές είναι η κίσσα, το κοτσύφι, ο σπίνος, ο καλόγερος, οι παπαδίτσες, οι δρυοκολάπτες(πράσινος και παρδαλοτσικλιτάρα),ο χουχουριστής και η γερακότσιχλα.

Μεγάλη ποικιλία και αριθμούς από μικροπούλια συναντά κανείς στη ζώνη των ορεινών οικισμων, σε περιοέςμε παλιά χωράφια η βοσκοτόπους όπου φυτρώνουν σκόρπια  άγρια ή καλλιεργήσιμα καρποφόρα δέντρα.Στις ανοιχτές αυτές περιοχές και στα ξέφωτα του δάσους κυνηγούν η γερακίνα και το διπλοσάινο.

                                 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ

Κοντά στις κορυφές θα συναντήσουμε αρκετά κοράκια, συνήθως σε ζευγάρια, αλλά και μερικές φορές σε χαλαρές ομάδες.Το κοράκι,που νέμεται πλέον και τις επικράτειες των μεγάλων αρπακτικών, φαίνεται να έχει αυξήσει τους πληθυσμούς του σε σχέση με παλιότερα.Στην αλπική ζώνη φωλιάζουν πολλά ακόμα είδη  στρουθιόμορφων, τα περισσότερα από τα οποία μεταναστεύουν το χειμώνα σε άλλες χώρες ή σε χαμηλότερα υψόμετρα.Τελευταίοι το φθινόπωρο αφήνουν τις βουνοκορφές ο χιονοψάλτης, ο καρβουνιάρης και οι πετροπέρδικες.

                                   ΧΙΟΝΟΨΑΛΤΗΣ