ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΧΕΛΜΟΥ

Μεγάλο μέρος της ορείνης ζώνης του Χελμού σκεπάζεται από δάση ελάτων, που φθάνουν μ’εχι τα 1900 μέτρα περίπου.Στα δάση αυτά, που αναπτύσονται ως επί το πλείστον σε φτωχά εδάφη, η χαμιλή βλαστηση είναι λιγοστή και τα δέντρα συνήθως καχεκτικά.Στα ξέφωτα του ελατόδασους και στις γυμνές πλαγίες αφθονεί ένα είδος θάμνου αγκαθωτού, που είναι ενδημικός των βουνών της βόρειας Πελοποννήσου και οι ντόπιοι τον αποκαλούν μπεκριά.

Στην περιοχή των Κλουκινών,στην άνω κοιλάδα του Κράθι, η καλύτερη ποιότητα των εδαφών αντανακλάται άμεσα στη βλάστηση, που εφανίζεται πιό πλούσια και ποικίλη.Στην σύνθεση του ορεινού δάσους μετέχουν εδώ κυρίος μαυρόπευκα και κατά τόπους καστανιές(υπάρχει μάλιστα ένα μικρό καστανόδασος κοντά χτη Ζαρούχλα).Στην ίδια περιοχή και μέχρι τη λεκάνη του Φενεού,απλώνονται συστάδες δρυών μαζί με άλλα φυλλοβόλα δέντρα όπως η σορβιά,το σφεντάμι, ο γαύρος,ο φράκος και ο σπάνιος αγριοπλάτανος(Acer heldreichii),δέντρο που εξαπλώνεται κυρίος στην βόρεια Ελλάδα.

Κατά μήκος των ποταμώνκαι των ρεμάτων σχηματίζονται πλατανίαδες, ενώ στην παρόχθεια βλάστηση μετέχουν επίσης ιτιές(Salix alba, S. Fragilis), λεύκες, φτελιές(Ulmus minor) και πικροδάφνες σε χαμηλότερα υψόμετρα.

Στα τριγύρο χαμηλότερα βουνά κυριαρχούν το πουρνάρι, η γκορτσιά και η τρικουκιά.Καθώς πλησιάζουμε πρός το παράλιο μέτωπο βλέπουμε σταδιακά να εμφανίζονται είδη της μεσογειακής ζώνης, όπως το φυλλίκη, η αριά, το σχίνο, η ασφάκα και εκτεταμένα δάση χαλεπίου και πεύκης, μέρος των οποίων κάηκε στις πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2000.

                                                                            Teucrium aroanium, Mt Chelmos.           
      

     

                                                         Sternbergia Lutea, Mt Chelmos

Στις κορυφές και τα οροπέδια του Χελμού, στην ζώνη που έχει επικαρατήσει να ονομάζεται αλπική,η βλάστηση είναι αραιή και χαμηλή και κυριαρχούν μικροί αγκαθωτοί θάμνοι και αγροστώδη.Στην ζώνη αυτή όμως μπορεί να βρεί κανείςκαι μερικά σπάνια η και μοναδικά στον κόσμο είδη φυτών,αρκεί να ξέρει που να τα αναζητήσει.

Πράγματι στις βραχώδεις κορυφέςκαι τα απόκρημνα σημεία των χαραδρών φυτρώνουν μερικά από ταωραιότερα και σπανιότερα αγριολούλουδα της Ελλάδας, όπως η κολομπίνα του Χελμού,Aquilegia ottonis sp ottonis,το Omphalodes luciliae και το Aster alpinus.Εδώ σώζονται ακόμα η Arnebia densiflora και ο Solenanthus stamineus, που οι μοναδικέςθέσεις εμφάνισής τους στην Ελλάδα είναι ο Χελμός και η Γκιώνα και συναντώνται είδη που δεν Τα βρίσκουμε νοτιότερα από τον Όλυμπο,όπως τα Viola delphinantha,Caramine carnosa,Anthericum liliago και πολλά ακόμα σπάνια ενδημικά φυτά των ελληνικών βουνών ,όπως τα Verbascum acaule, Aurinia moreana, Gypsophil nana, Viola chelmea.Χλωριδικό ενδιαφέρωον παρουσιάζει και το φαάγγι του Βουραικού που φιλοξενεί στα κάθετα τοιχώματα του φυτοκοινωνοίες, χαρακτηριστικές του χαμηλού υψόμετρου βραχωδών βιοτόπων της ανατολικής Μεσογείου, μαζί με μερικά σπάνια ή και μοναδικά στον κόσμο είδη.Ανάμεσα στα κοίνα είδη  ξεχωρίζουν η καμπανούλα των βράχων Campanula versicolor το πλεμονόχορτο Centranthus rubber, τοOnosma frutescens,η Ephedra fragilis ssp campylopoda, το Onobrychis ebenoides.Από τα σπανιότερα είδη  αξίζει να αναφέρουμε το τοπικό ενδημικό Achilleaumbelata ssp monocephala , την ενδημική  των βουνών  της βόρειας Πελοποννήσου Aurinia moreana και την  Asperula arcadiensis,είδος ενδημικό του Χελμού, της Ζήρειας και της Γκιώνας.

    

                                            Orchis spitzelii, Mt Chelmos             
 WE WOULD LIKE TO THANKS OUR FRIENDS FOR THE PHOTOS : www.greekmountainflora.info